|
Verhalen en gedichten
Ol dörpje van
mie
Mien
Oterdum, woar bis doe bleev'm
'k Heb wins van die, ol dörp van mie Doe bist nou vôt, ik bleef in leev'm 'k Wil die wel baide hannen geev'm Din scheur ik die weer overend Din ruip ik man en vrouw en kind: Komt aal
weerom en leef hier weer!
Din dut mie 't haart ja nait meer zeer, Din was doar nait dat laand vol zaand, Din was doar nait dij kôlle haand Op koale diek mit olle zaark'n.... En elk kon weer zien grond bewaark'n... Het kriebelt mie aal doag in 't bloud: Is dit nou mooi? Is dit nou goud? Ik zai 't hoast ale nacht'n weer, Mor 's mörns ... is Oterdum nait meer. Het snid mie doaglieks deur de ziel, Dij groothaidswoan van 't klain Delfziel. J.
Japenga
|