Kerkje van Oterdom

Kerkje van Oterdom ston zo verlegen
doeknekt, miet diek as n'aarm der omtou,
dij hom beschaarmde veur Eemswind en regen.
Taiken van Gods vrucht veur aaltied en nou?

Tied dei veraandert, 't nemt aalmoal 'n keer,
Kerkje van Oterdom staait ter naait meer.

In de Eemserbocht bennen vrougertied schepen
wel ais in störm en in noodweer vergoan.
Kerkvolk van Oterdom was den aan 't  slepen,
hoalde der 't aanspoulde jutgoud vandoan.

Tied dei veraandert, 't nemt aalmoal 'n keer
Kerkje van Oterdom staait ter naait meer.

't Noorden van Grunnen kreeg steun van Regeren,
't  was meer waark, veur meer geld, veur meer goud.
Meugelk kon den wel de boudel versmeren.
Zol 't, dat Kultuur en milieu wieken mout?

Tied dei veraandert, 't nemt aalmoal 'n keer
Kerkje van Oterdom staait ter naait meer

Doar bie Delsiel mos 'n Eemshoaven komen
't wer 'n komplex mit 'n bult industrie
't Laandschop wer aans, bleven zuver gain bomen
dörpkes verdwenen... en mensen der bie

Tied dei veraandert, 't nemt aalmoal 'n keer
Kerkje van Oterdom staait ter naait meer

Zo kwamen de buldozers, baggelmesienen
want veur het nije mos 't olle kepot
Kerkje van Oterdom mos ook verdwienen
diek wer verlegd, wat in weeg ston mos vot.

Tied dei veraandert, 't nemt aalmoal 'n keer
Kerkje van Oterdom staait ter naait meer.